داشتن دندان های سالم و سفید برای اکثر افراد بسیار اهمیت دارد و سبب زیبایی و افزایش اعتماد به نفس می شود لذا اهمیت دادن به دندان امروزه بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. یکی از روش ها برای داشتن دندان هایی سفید و یک دست روش کامپوزیت دندانی می باشد. یکی از راهکار های حل مشکل دندان های پوسیده، شکسته و ترک خورده و دندان هایی که از هم فاصله دارند استفاده از مواد کامپوزیت دندان می باشد.
کامپوزیت دندان چیست؟
کامپوزیت دندانی یکی از ساده ترین و کم خرج ترین روش ها برای برای زیباسازی ظاهر دندانها می باشد. به طور کلی کامپوزیت دندان موادی خمیری و نسبتا محکم هستند که برای رفع شکستگی های جزئی و یک دست، زیبا و محکم کردن دندان ها استفاده می شود. بیشتر افراد معروفی که با چهره های زیبا و لبخند های جذاب می شناسید، از کامپوزیت های مختلف براش پوشش دندان استفاده کرده اند.
این روش عمر طولانی و ماندگاری بالا دارند و قابلیت ترمیم و زیبایی مجدد داشته و سبب جذابیت بی نظیر دندان ها می شود. ماده کامپوزیت با درجات مختلف از ضریب شکستگی، پولیش پذیری و استحکام طراحی و ساخته می شود که افراد با توجه به مقدار بودجه در دست و پسند خود می توانند گزینه مناسب را انتخاب کنند.
کاربرد کامپوزیت دندان چیست ؟
کاربرد کامپوزیت دندان اصلاح نامنظمی، بد فرمی، رنگ زرد، پریدگی و فاصله دندان است. یک دندانپزشک ماهر و مجرب می تواند با بهره گیری از بهترین مواد، عیوب دندان های فرد را با این روش به بهترین شکل ممکن برطرف کند. زمانی که پوسیدگی دندان توسط دندانپزشک برداشته می شود، از کامپوزیت دندان می توان برای پر کردن فضای خالی و ترمیم شکل ظاهری آن استفاده کرد.
مزایای کامپوزيت دندان
– یکی از مزایای این روش این است که در صورتی که کامپوزیت آسیب ببیند، قابلیت ترمیم دارد.(ابزار دندانپزشکی)
– این روش نسبت به لمینت دندان از استحکام و مقاومت بیشتری برخوردار است.
– شکل و فرم ظاهری کامپوزیت دقیقا شبیه به دندان طبیعی است و جنبه زیبایی دارد و ازین نظر بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
– ونیر کامپوزیت از شکستگی دندان جلوگیری کرده و آن را در برابر تغییرات دمایی محافظت میکند.
– در کامپوزیت، دندان تراش داده نمیشود و در صورت نیاز به صورت خیلی جزئی انجام میشود.
– ترمیم کامپوزیت ونیر دندان در مدت زمان کوتاه و به آسانی انجام میشود.
– برای تهیه کامپوزيت دندانپزشکی نیاز به قالبگیری و فرستادن به لابراتوار نداشته، بنابراین در وقت و هزینه صرفه جویی میشود. (البته برای ونیر کامپوزیت ها نیاز به قالب گیری است زیرا باید دقیقا روی دندان ها را بپوشانند)
معایب کامپوزیت دندان
یکی از معایب کامپوزیت دندانی این است که ممکن است برای بسیاری از افراد حساسیت ایجاد کند. به این معنا که دندانشان به شدت نسبت به تغییرات دمایی حساس میشود.
یکی دیگر از مشکلات کامپوزیت دندانپزشکی این است که رنگ آن پس از خوردن چای، قهوه یا دیگر مواد غذایی دارای رنگ، تا حدی تغییر میکند. دندانپزشک میتواند یک پوشش شفاف پلاستیکی در اطراف کامپوزیت دندان قرار دهد تا از تغییر رنگ آن جلوگیری شود.
کامپوزیتهای دندانی نسبت به پرکنندههای نقرهای رنگ دندان (آمالگام)، زودتر از بین میروند. بنابراین برای پر کردن پوسیدگیهای عمیق و بزرگ استفاده نمیشود و تنها برای حفرات کوچکتر کارایی دارد.
نکته دیگر اینکه کامپوزیت دندانی در صورتی که صحیح و توسط بهترین دندانپزشک زیبایی نصب نشود، ممکن است به لثه آسیب برساند. در این موارد در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید.
مراقبت از دندان های کامپوزیت شده
- برای مراقبت از دندان های کامپوزیت شده باید سعی کنید که به صورت مرتب مسواک بزنید.
- همچنین به دلیل اینکه مسواک به تنهایی قادر به نظافت تمام فواصل بین دندانی نیست پس بهتر است از نخ دندان نیز استفاده کنید.
- یکی دیگر از روش های مراقبت دندان های کامپوزیت شده این است که از خوردن مواد غذایی بسیار سفت باید خودداری کرد زیرا خوردن مواد غذایی سفت می تواند به دندان های کامپوزیت شده، آسیب وارد کند و آن ها را دچار سابیدگی نماید.
- بعد از خوردن مواد غذایی مانند چای و قهوه و یا خوراکی های دارای مواد رنگی دندان های خود را مسواک کنید، زیرا کامپوزیت ها نیز خاصیت رنگ پذیری دارند و دچار تغییر رنگ می شوند.
تاریخچه ابداع کامپوزیت دندان
تاریخچه کامپوزیت دندان به زمانهای دور بر میگردد و این روش نیز در قدیم برای اهداف زیبایی مورد استفاده قرار میگرفت. در روش کامپوزیت نوعی لایه نازک بر روی سطح دندانها قرار میگیرد و تمام عیوب دندان را اصلاح و ترمیم میکند. ابداع کامپوزیت دندان به سال 1928 میلادی، تقریبا همزمان با شروع حیات لمینت مربوط میشود. در آن زمان یک دندانپزشک به نام چارلز پینکوس لایهای نازک را بر روی دندان یکی از بازیگران قرار داد تا ظاهر دندانهای او را زیبا کند.
این ایده در آن زمان بسیار خام و جدید بود تا اینکه در سال 1973 همین دندانپزشک با تحقیقات و آزمایشات بسیار توانست ونیرهای اکریلیک را با وسیله چسبی مخصوص بر روی سطح دندان نصب کند. در همین زمان بود که کامپوزیت دندان به شکل ابتدایی ابداع شد و مورد استفاده قرار گرفت. این ونیرها به صورت موقتی بر روی دندان باقی میمانند و پس از مدت کوتاهی ار سطح دندان جدا میشدند تا اینکه در سال 1959 ایده اسید شویی یا اچینگ توسط دندانپزشکی به نام مایکل بونوکور مطرح شد.
تاریخچه کامپوزیت دندان
دندانپزشکان استفاده از رزین کامپوزیت دندان را در اواخر دهه 1960 و فقط برای پر کردن دندانهای جلویی شروع کردند. در دهه 1970، کامپوزیت های رزین یو وی با نور کم، به عنوان یک راه حل بهتر معرفی شدند. با این حال، محدودیت ها و خطرات ناشی از امواج فرابنفشیف جدیدی از سیستم های میکرو پر کننده به بازار اروپا معرفی شدند و نسبت به کامپوزیت های قبلی پایداری رنگ و مقاومت بیشتری داشتند. در سال 1981 ، کامپوزیت های میکرو پر کننده به طرز چشمگیری بهبود یافته و تکنیک های جدیدی برای هرچه بهتر شدن به آن اضافه شد.
علاوه بر این، از نظر بالینی، کامپوزیت های دندانپزشکی همچنان به پیشرفت خود ادامه می دهند و مدل های جدید بطور مداوم در بازار ظاهر می شوند تا با نیازهای مختلف هر نوع درمان سازگار شوند. همین امر باعث می شود که از خودمان سؤال کنیم.
تاریخچه
بهطور سنتی کامپوزیتهای مبتنی بر رزین توسط واکنش شیمیایی پلیمریزاسیون بین دو مخلوط خمیری تهیه میشوند. یک مخلوط خمیری حاوی یک فعالکننده و یک آغازکننده واکنش (بنزوئیل پراکسید) است. برای غلبه بر معایب این روش، مانند ماندگاری کوتاه مدت، کامپوزیت رزینهایی در دهه ۱۹۷۰ معرفی شدند که با نور واکنش میدهند. برای اولین بار به منظور شروع واکنشها، از نور فرابنفش استفاده میکردند، اما این روش دارای عمق درمان محدود بود و اثرات نامطلوبی برای بیماران و پزشکان داشت. به همین دلیل، مدتی بعد به منظور انجام واکنش پلیمریزاسیون مناسب بین ترکیبات کامپوزیتی استفاده از نور مرئی جای گزین نور فرابنفش شد.
دوره سنتی
در اواخر دهه ۱۹۶۰، رزینهای کامپوزیتی به عنوان جایگزینی برای سیلیکاتها و رزینهای غیرمجاز معرفی شدند که اغلب توسط پزشکان در آن زمان مورد استفاده قرار میگرفت. رزینهای کامپوزیتی ویژگیهای برتر را نشان میدهند که خواص مکانیکی آنها نسبت به سیلیکاتها و رزینهای غیرمستقیم بهتر است. رزینهای کامپوزیت نیز مفید بودهاند که رزین در شکل ریز ارائه میشود و با استفاده از روش فشار یا اندازهگیری انبوه، دستکاری بالینی را تسهیل میکند. گسلهای رزینهای کامپوزیتی در این زمان این بود که آنها ظاهر ضعیف، سازگاری ناقص ضعیف، مشکلات با پرداخت، سختی چسبیده به سطح دندان و گاهی اوقات از دست دادن فرم تشریحی بود.
ترمیم دندان با کامپوزیت
کامپوزیت یک ماده بسیار کاربردی در حوزه ترمیم و زیبایی دندان است که به صورت گسترده توسط دندانپزشک متخصص ترمیمی و زیبایی مورد استفاده قرار میگیرد. کامپوزیت یک ماده همرنگ دندان است که به جای بخش های از دست رفته دندان قرار گرفته و دندان را پر می کند و باعث می شود که دندان ظاهری طبیعی تر و زیباتر داشته باشد. کامپوزیت دندانپزشک را قادر می سازد دندانی که دچار پوسیدگی و کرم خوردگی شده است را با کامپوزیت همرنگ دندان پر کند تا بدون روش های تهاجمی، زیبایی دندان حفظ شود.
این مواد از نظر مشخصات فیزیکی و شکل ظاهری کاملا با ساختار اصلی دندان مطابقت دارد تا دندان ترمیم شده هم استحکام کافی داشته باشد هم از زیبایی برخوردار باشد.(ابزار دندانپزشکی)
مزایای ترمیم دندان با کامپوزیت
1- یکی از مزایای ترمیم دندان با کامپوزیت، زیبایی می باشد.به دلیل اینکه رنگ این مواد می تواند دقیقا همرنگ بقیه ساختار دندان باشد سبب زیبایی دهان و دندان می شود. کامپوزیت برای دندان های جلو که در معرض دید قرار دارند کاملا مناسب است.
2- یکی از نکات مهم در پر کردن دندان این است که مواد پر کننده به خوبی به ساختار دندان بچسبند و بین مواد ترمیمی و دندان هیچ فاصله ایجاد نشود چرا که در صورت وجود کوچک ترین فاصله، باکتری ها وارد شده و در فضایی کاملا امن و پنهان، رشد می کنند و عفونت و پوسیدگی ایجاد می کنند. کامپوزیت پیوند شیمیایی با ساختار دندان برقرار می کند و به خوبی به دندان می چسبد.
3- مزیت دیگر استفاده از کامپوزیت این است که کامپوزیت می تواند علاوه بر پر کردن پوسیدگی، برای ترمیم شکستگی و لب پر شدگی یا ساییدگی دندان هم مورد استفاده قرار گیرد.
4- معمولا در پر کردن و ترمیم دندان با کامپوزیت کمتر از سایر روش ها نیاز به تراشیدن دندان وجود دارد بنابراین کم تهاجمی تر است و ازین نظر مزیت دارد.(ابزار دندانپزشکی)
5- همچنین از مزیت های این روش این است که این درمان را تنها می توان در یک جلسه انجام داد و نیازی به چند جلسه انتظار نیست.
تفاوت پر کننده های کامپوزیتی و آمالگام
پر کننده های کامپوزیت از مواد اولیهای ساخته شدهاند که به راحتی با ساختار دندان هماهنگ میشوند و همرنگ دندان هستند. کامپوزیتها قوامی خمیری دارند و فرصت مناسبی برای دندانپزشک فراهم میکنند که شکل و آناتومی طبیعی دندان را به کمک این مواد بازسازی نماید. آنها میتوانند با باند شدن و اتصال به دندان، ساختار طبیعی آن را حفظ کنند. همچنین در افرادی که به سایر مواد پر کننده حساسیت دارند، گزینهی مناسبی محسوب میشوند.
با این حال، مواد کامپوزیت زمان بیشتری برای قرارگیری روی دندان و ترمیم نیاز دارند و از همه مهمتر نسبت به آمالگام گرانقیمتتر هستند. یعنی هزینه پر کردن دندان با کامپوزیت بیشتر از هزینه پر کردن دندان با آمالگام است. از طرف دیگر آمالگام از فلزات مختلفی تشکیل شده است و از استحکام مناسبی در برابر نیروها برخوردار است و مقرون به صرفهتر از کامپوزیت دندان هستند. با این حال، آنها ظاهر فلزی دارند و افرادی که به فلزات حساسیت دارند ممکن است نتوانند از آنها استفاده کنند.(ابزار دندانپزشک)